"Ποιος είναι αυτός που τόλμησε να με ενοχλήσει; " |
Δε ζηλεύω τίποτα άλλο παρά μόνο τα φτερά σου αητέ μου. Μακάρι να τα είχα και εγώ και να δραπετεύω όποτε μου κάνει κέφι. Να ανεβαίνω τόσο ψηλά που να μη βλέπω την ασκήμια τούτου του πανάθλιου κόσμου. Και όταν βαρεθώ εκεί ψηλά να κατεβαίνω πάλι στη γης για να ξαποστάσω. Όχι όμως πολύ χαμηλά. Ψηλά...στα βουνά. Να με χτυπάει ο αέρας στο πρόσωπο και να μου παίρνει μακριά τις κακές τις σκέψεις. Και για να μη μου λείπει η οικογένειά μου, να ήταν και αυτοί γυπαετοί και να ζούσαμε εκεί ψηλά. Τι καλά που θα ήταν.
Και η εφορία;;; Να πάει να γυρεύει από τους άλλους τα χαράτσια, από αυτούς που δεν πλήρωσαν ποτέ, γιατί εγώ βαρέθηκα να πληρώνω συνεχώς και να μου ζητούν και άλλα. Δεν έχω να τους δώσω άλλα. Και αν με ψάξουν στα βουνά να τους πω: "Ποιος είναι αυτός που τόλμησε να με ενοχλήσει; "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου